Jakie są różnice między analizatorami BIA do pomiaru w pozycji stojącej i leżącej?

Krótka odpowiedź: Wygoda

 

Każdy typ urządzenia ma swoje zalety i wady. Analizatory BIA do pomiaru w pozycji stojącej są szybsze i wygodniejsze w użyciu w porównaniu do analizatorów BIA do pomiaru w pozycji leżącej. Obecnie większość profesjonalnych urządzeń BIA ma konstrukcję do pomiaru w pozycji stojącej.

 

Z drugiej strony, w przypadku klientów, którzy nie są w stanie stać, analizatory BIA do pomiaru w pozycji leżącej mogą być jedyną dostępną opcją pomiaru. Kiedy BIA po raz pierwszy wynaleziono w latach 80-tych, istniały tylko modele do pomiaru w pozycji leżącej, ale po wynalezieniu modeli do pomiaru w pozycji stojącej w latach 90-tych, modele do pomiaru w pozycji leżącej są zazwyczaj zarezerwowane do bardziej specjalistycznych zastosowań, dla osób, które nie mogą korzystać z urządzeń BIA do pomiaru w pozycji stojącej.

 

Jeśli chodzi o zasadę pomiaru, zarówno analizatory BIA do pomiaru w pozycji stojącej, jak i leżącej, wykorzystują tę samą zasadę; oba mierzą impedancję bioelektryczną i wykorzystują ją do obliczania wyników składu ciała.

 

Ważne jest jednak, aby pamiętać, że impedancja (i powiązane wskaźniki bioelektryczne, takie jak opór i reaktancja) mierzona w każdej pozycji jest naturalnie inna, dlatego wyników impedancji nie należy bezpośrednio porównywać między pozycjami. Algorytmy powinny być opracowane dla różnych pozycji ciała, aby zapewnić poziom dokładności wyników składu ciała niezależnie od pozycji.

 

Aby zilustrować, przyjrzyjmy się pracy badawczej opublikowanej w International Journal of Environmental Research and Public Health, która zaobserwowała różnice w impedancji bioelektrycznej i wynikach składu ciała między pozycją leżącą a stojącą, a także pozycją siedzącą a stojącą. Ta obserwacja nie jest szczególnie zaskakująca, biorąc pod uwagę oczekiwaną różnicę w rozmieszczeniu płynów ustrojowych między różnymi pozycjami.

 

Parametry obliczeniowe, takie jak woda wewnątrzkomórkowa i zewnątrzkomórkowa, różniły się znacząco między pozycją leżącą a stojącą, a także pozycją siedzącą a stojącą. Bezpośrednio mierzone parametry, takie jak kąt fazowy, również różniły się w zależności od postawy.

 

Jednak pozycja ciała nie miała znaczącego wpływu na procenty i wartości bezwzględne całkowitej tkanki tłuszczowej i beztłuszczowej masy ciała. Innymi słowy, chociaż nie zaleca się bezpośredniego porównywania wyników „pomiaru składu ciała w pozycji leżącej” z „pomiarem składu ciała w pozycji stojącej”, można śmiało stwierdzić, że jeśli konsekwentnie używasz tego samego typu urządzenia, zmiana wskaźników składu ciała może być nadal dokładnie śledzona.

 

Mimo że są łatwiejsze w użyciu i wygodniejsze, analizatory składu ciała do pomiaru w pozycji stojącej nie są z natury bardziej ani mniej dokładne w porównaniu do starszych analizatorów do pomiaru w pozycji leżącej. Wyników między różnymi typami nie należy bezpośrednio porównywać, ale poza tym, decyzja o wyborze pozycji stojącej lub leżącej jest w dużej mierze oparta na tym, jaka pozycja jest najbardziej praktyczna dla pacjenta.